domenica 19 agosto 2012

                                   DOMENICA XII DI S.MATTEO

PRIMA ANTIFONA
Alalàxate to Kirìo pàsa i ghi, psàlate dhi to onòmati aftù, dhòte dhòxan enèsi aftù.
Acclamate al Signore, voi tutti della terra; inneggiate al suo nome, date gloria alla sua lode.
SECONDA ANTIFONA
Agapà Kìrios tas pìlas Siòn, ipèr pànda ta skinòmata Iakòv.
Il Signore ama le porte di Sion più di tutte le dimore di Giacobbe.
Sòson imàs, Iiè Theù, o anastàs ek nekròn, psàllondàs si: Allilùia.
O Figlio di Dio, che sei risorto dai morti, salva noi che a te cantiamo: Alliluia.
TERZA ANTIFONA
Etìmi i kardhìa mu, o Theòs, etìmi i kardìa mu; àsome ke psalò en ti dhòxi mu.
Pronto è il mio cuore, o Dio, pronto è il mio cuore; canterò ed inneggerò nella mia gloria.
 

En ti Ghennìsi tin parthenìan efìlaxas, en ti Kimìsi ton kòsmon u katèlipes, Theotòke. Metèstis pros tin zoìn, Mìtir ipàrchusa tis zoìs, ke tes presvìes tes ses litrumèni ek thanàtu tas psichàs imòn.
 
Nel parto, hai conservato la verginità, con la tua dormizione non hai abbandonato il mondo, o Madre di Dio. Sei passata alla vita, tu che sei Madre della vita e che con la tua intercessione riscatti dalla morte le anime nostre.
TROPARI
 

Effrenèstho ta urània, agalìastho ta epìghia, òte epiìse kràtos en vrachìoni aftù o Kìrios; epàtise to thanàto ton thànaton, protòtokos ton nekròn eghèneto; ek kilìas Adhu errìsato imàs ke parèsche to kòsmo to mèga èleos.
 

Si rallegrino le regioni celesti, esultino quelle terrestri, perché il Signore ha operato potenza con il suo braccio: con la morte ha calpestato la morte, è divenuto primogenito dai morti, dal ventre dell’ade ci ha strappati, e ha elargito al mondo la grande miseri-cordia.
En ti ghennìsi…
Te të lerit Ti e ruajtie virgjërìn; te të flëjturit ngë e le
jetën, o Mëma e Perëndìs; shkove te gjella Ti çë je
Mëma e gjellës, me lutiet t'ote tue shpërblier nga
vdekjia shpirtrat t’anë.
 

Kont.
Mëmën e Perëndìs të paflëjturë në lutie, e në mburonjë
shpresë të patundurë, varri e vdekjia ngë e mundën;
se si Mëmë të gjellës, e bëri të shkoj te gjella Aì çë jesi
ne gji të virgjërë, për gjithëmonë.
 

Tin en presvìes akìmiton Theotòkon, ke prostasìes ametàtheton elpìdha, tàfos ke nèkrosis uk ekràtisen: os gar zoìs Mitèra pros tin zoìn metèstisen o mìtran ikìsas aipàrthenon.
 

Tomba e morte non hanno trattenuto la Madre di Dio, sempre desta con la sua intercessione e immutabile speranza con la sua protezione: quale Madre della vita, alla vita l’ha trasferita colui che nel suo grembo semprevergine aveva preso dimora.
 

Kinonikon
Apostoj nga gjithë anët * këtu bashkë të mbëjedhurë,
të Gjetsemënit te kopshti * varrëzomni kurmin.
E Ti Bir, o Perëndi jim, * mirrëmë shpirtin.
Të Ëngjëjvet ëmbëlsia * të helmuamëvet hareja;
të krështerëvet mbrotësia * o Virgjërë Mëm’e tyn’Zoti,
eja ndihëmë e liromë * nga të pasosmitë mundime.
të bëmat mos më qërto * përpara Ëngjëjvet;
të parkales, o Virgjëreshë, * sa më shpejt ndihmomë.
O Pirgjë ìer me ar * e dimbëdhjetësh mure qytet;
o pikësh dielli thronë * Ti kathedra e Rregjit!
O famasmë çë ngë ndëlgojëm * si jep sisë Ti t’yn’Zoti?
Gjith’e Shejtja Virgjëreshë * parkales ti Bir.
Të parkales, Biri jim, * Perëndia jim dhe Bëresi jim.
Sa kur të ujesh për gjykimin * mos dëno të mëkatruamit.

Nessun commento:

Posta un commento