Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθής, ἵνα μῄ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς, ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς

"Ecco lo Sposo viene nel mezzo della notte; beato quel servo che troverà vigilante, indegno invece quel servo che troverà negligente! Guarda dunque anima mia, di non lasciarti opprimere dal sonno, per non essere consegnata alla morte e chiusa fuori dal Regno! Invece vegliando grida: Santo, Santo, Santo tu sei, o Dio! Per intercessione della Madre di Dio abbi pietà di noi!"

Shi se Dhëndërri vien në mes të natës e i lum shërbërtori,të çilin do t’e gjen sgjuar; po mjèri aì të çilin do t’e gjenjë të kjëlluam. Ruaj pran, o shpirti jim, mos mundesh gjumit, sa mos t’jesh dhënë vdekjies, e mos të kjëndrosh mbëllìm jashta rregjëris; po sgjou tuke thirrur :i shejt,i shejt, i shejt je, o Perëndì, për Mëmën t’ënde kijna lipisi.